纳齐姆•希克梅特：小女孩_风闻

小女孩

我在敲着门，

一家又一家的门。

谁也看不见我---

没人能看见死去的人。

十年前我

死在了广岛。

当时我只是一个七岁的小女孩---

死去的孩子们再也不会长大了。

先是我的头发被烧了---

然后是我的眼睛。

我被烧成了灰烬---

我的骨灰被风刮走。

我并不是想从你们这里

要到什么东西。

像纸一样被烧成灰的孩子们---

连糖果都吃不到。

叔叔们，阿姨们，

我敲门是求你们来签名，

来保证孩子们会开开心心吃糖果，

而不是被杀死。

（土耳其语原文：

Kız Çocuğu

Kapıları çalan benim

kapıları birer birer.

Gözünüze görünemem

göze görünmez ölüler.

Hiroşima’da öleli

oluyor bir on yıl kadar.

Yedi yaşında bir kızım,

büyümez ölü çocuklar.

Saçlarım tutuştu önce,

gözlerim yandı kavruldu.

Bir avuç kül oluverdim,

külüm havaya savruldu.

Benim sizden kendim için

hiçbir şey istediğim yok.

Şeker bile yiyemez ki

kağıt gibi yanan çocuk.

Çalıyorum kapınızı,

teyze, amca, bir imza ver.

Çocuklar öldürülmesin

şeker de yiyebilsinler.）